اصل بر عدم انحلال شركت بامسئولیت محدود بواسطه فوت احدی از شركاست مگر اینكه ...

انحلال به واسطه فوت شریك

 

اصل بر عدم انحلال شركت  بامسئولیت محدود بواسطه فوت احدی از شركاست مگر اینكه دراساسنامه شركت به این امرتصریح شده باشد.اما درشركت تضامنی برعكس شركت با مسئولیت محدود به استناد بند (و) از ماده ١٣٦ ق.ت. فوت یا محجوریت یكی از شركا از موجبات انحلال شركت است.

 

از آنجا درشركت با مسئولیت محدود نیز می شود مجمع عمومی فوق العاده تشكیل داد و تغییر در اساسنامه را نیز ازوظایف واختیارات این مجمع است لذا با توجه به بند(د) ماده ١١٤ ق.ت. كه انحلال شركت با فوت احد از شركا را منوط به ذكر در اساسنامه كرده است می توان نتیجه گرفت كه حتی بعد از فوت احد از شركا به شرط اینكه اكثری عددی كه دارای لااقل ٤/٣ سرمایه شركت باشد را تقلیل ندهد میشود چنین موردی را در اساسنامه گنجاند اما در مورد ورشكستگی و محجوریت با توجه به عدم ذكر در قانون و هم چنین عدم تغییر در شخصیت شریك این مورد قابل اعمال نیست .

 

نکته : چنانچه اساسنامه شركت را به صورتی در آوریم كه هنگام فوت شریك ، منحل شده محسوب شود تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده برای تغییر در اساسنامه بعد از فوت شریك ، شركت را با اشكال قانونی مواجه میکند.